دیجیاتو آپارات

ناسا مدت‌هاست که از لباس‌هایی با رنگ نمادین نارنجی برای فضانوردان خود استفاده می‌کند. این لباس‌های نارنجی در حین عملیات پرتاب و فرود مورد استفاده قرار می‌گیرد تا اگر مشکلی پیش آمد، تیم‌های نجات راحت‌تر بتوانند فضانوردان را پیدا کنند. کمپانی ژاپنی کاسیو که یکی از شناخته‌شده‌ترین نام‌ها در زمینه ساخت ساعت است، مدل جدید جی شاک (G-Shock) با الهام از همین لباس‌های فضانوردی نمادین تولید و عرضه کرده است که می‌تواند برای علاقه‌مندان فضا بسیار جالب باشد. رنگ چشم نواز و نارنجی این ساعت اولین چیزی است که توجه بیننده را جلب می‌کند. البته، همه بخش‌ها نارنجی نیستند و بر اساس آنچه که در سایت رسمی G-Shock درج شده، صفحه مشکی ساعت به گیره مشکی روی کلاه ایمنی فضانوردان اشاره دارد که به همراه لباس نارنجی خود می‌پوشند. قسمت‌های ریز آبی رنگ هم دقیقاً به بخش‌های آبی رنگ لباس‌های ناسا اشاره می‌کند. علاوه بر این، حلقه بند ساعت با پرچم آمریکا تزئین شده که مقر ناسا می‌باشد و در پشت بدنه ساعت هم می‌توان تصویری حکاکی شده از یک فضانورد را مشاهده کرد. حتی جعبه بسته‌بندی این ساعت جی شاک جدید هم دارای حال و هوای فضانوردی است! ساعت در یک قوطی حلبی و در داخل یک جعبه عرضه می‌شود که عناصری از لباس فضانوردی ناسا بر روی آن نیز به چشم می‌خورد. ناسا لباس‌های فضایی نارنجی رنگ و معروف خود را پس از حادثه انفجار چلنجر معرفی کرد و تاکنون چندین مدل از آن را تولید کرده و مورد استفاده قرار داده است. آخرین نسخه از این لباس، Orion Crew Survival System نام دارد و در طراحی آن سعی شده به راحتی لباس بیشتر توجه شود. این لباس فضانوردی برخلاف مدل‌های پیشین، در بیش از یک اندازه تولید شده و امکان اتصال آسان‌تر سیستم‌های ارتباطی, ...ادامه مطلب

یکی از چالش های سفر به مریخ حفاظت از فضانوردان در برابر تشعشعات کیهانی است و حالا ناسا اعلام کرده که راه حل مناسب می تواند ایجاد تغییر در DNA فضانوردان باشد. دکتر «داگلاس تریر» یکی از مقامات ارشد ناسا تاکید کرده که فضانوردان در معرض ذرات پرانرژی قرار دارند اما استفاده از داروهای تغییر DNA می تواند صدمات وارد شده به بدن آنها را درمان کند.یکی از روش هایی که در حال حاضر در مرحله آزمایش قرار دارد ترکی,فضانوردان ...ادامه مطلب

رسانه کلیک – «الون ماسک» بنیان‌گذار شرکت هایی چون اسپیس ایکس و تسلا از لباس فضانوردان در ماموریت های SpaceX  پردا برداشت. الون ماسک (Elon Musk) موسس و مدیر عامل شرکت فناوری های اکتشاف فضایی اسپیس ایکس (SpaceX) می گوید هر دو لباس سفید و خاکستری در فشار خلاء دو برابری امتحان شده اند و استاتیک و عملکرد این لباس ها به طور جداگانه مناسب بوده اند، اما ایجاد توازن بین استاتیک و عملکرد آن ها کار دشواری اس,لباس,فضانوردان,ماموریت,چگونه,است؟ ...ادامه مطلب

فضانوردان ناسا سالی یک بار محل کار خود را تغییر می دهند، یعنی به جای اینکه مشغول انجام آزمایشات علمی در فضا باشند، به تحقیقات در زیر دریا می پردازند. طی هجده روز آینده، تیمی بین المللی از «دریانوردان» سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا به مرکز زیردریایی ناسا واقع در اعماق سواحل فلوریدا منتقل شده و در آنجا زندگی خواهند کرد. همچون همیشه، سفر NEEMO (عملیات مربوط به مأموریت های ناسا در شرایط سخت) زمینه آزمایش تجهیزات جدید را فراهم می سازد. ظاهراً در سال جاری، هدف اصلی آنها شبیه سازی مأموریت های فضایی روی کره مریخ است. البته صرفاً زندگی در زیر آب شباهت چندانی با انجام مأموریت روی سیاره سرخ ندارد. در واقع محققین در زیر دریا به انجام آزمایشات بیولوژی دریایی، پروژه احیای مرجان های اقیانوسی و تست نرم افزارهای مربوطه می پردازند. در حین این عملیات، ارتباط آنها با ناسا به صورت تأخیر رادیویی شبیه سازی می شود. این نوع ارتباط، تقریباً شبیه به تجربه ی مکالمه فضانوردان از سطح مریخ یا مأموریت های اعماق فضا با مرکز زمینی خواهد بود. «بیل تاد» مدیر پروژه NEEMO می گوید در این مأموریت، تلاش می کنیم شرایط را تا جای ممکن به وضعیت مریخ نزدیک تر کنیم. او در همین رابطه اظهار داشت: احتمال دارد که تجهیزات از کار بیفتند، ارتباطات با مشکل مواجه شوند، و انجام مأموریت بیش از حد مورد انتظار به طول بیانجامد. همه این موارد به سود ما خواهند بود، زیرا در اینجا می توانیم مشکلات را شناخته و راه های رفع آنها را پیدا کنیم. در نتیجه زمانی که بر روی سیاره مریخ زندگی کرده یا سفرهای فضایی طولانی انجام می دهیم، با موارد غیرمنتظره روبرو نخواهیم شد. لازم به ذکر است که ساکنین مقر زیردریایی ناسا علاوه بر موارد فوق، به تست یک توالی یاب DNA کوچک نیز خواهند پرداخت که در ایستگاه فضایی بین المللی به کار گرفته می شود. همچنین یک دستگاه ارائه خدمات پزشکی از راه دور نیز برای استفاده در مأموریت های بعدی مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

پیش از آن که هر فضانوردی بتواند هدایت یکی از فضاپیماهای تجاری ساخت بوئینگ یا اسپیس ایکس را بر عهده بگیرد، لازم است ساعت ها آموزش و تمرین را با ابزارهای شبیه ساز پشت سر بگذارد. این هفته دو تن از خدمه فضاپیماهای تجاری ناسا، اولین آموزش های شبیه ساز خود را با استفاده از نمایشگرهای بزرگ لمسی در تاسیسات کمپانی بوئینگ واقع در “سنت لوئیز” آغاز کردند. این افراد قرار است در آینده جزو سرنشینان کپسول CST-100 Starliner بوئینگ و کپسول Crew Dragon اسپیس ایکس برای سفر به ایستگاه فضایی بین المللی باشند. «سانی ویلیامز»، به عنوان یکی از آموزش دهندگان در این باره می گوید: «این شبیه سازها مجهز به نمایشگرهای لمسی هستند، بنابراین می توانند جزئیات بیشتری را به نمایش بگذارند و انعطاف زیادتری در آموزش ماموریت های مختلف ایجاد نمایند. تنها کافیست نرم افزار مربوطه را تغییر دهید، تا بتوانید شرایط و حتی فضاپیماهای متنوعی را به کمک همان دستگاه آموزش دهید.» در حال حاضر فقط یک نفر می تواند در آن واحد از این شبیه سازها استفاده کند، اما در آینده ای نزدیک قرار است با اتصال این شبیه سازها به یکدیگر، بتوان کل عملیات پرتاب و اتصال به ایستگاه فضایی را به صورت گروهی به تمام خدمه آموزش داد. ناگفته نماند بوئینگ وعده داده است یک شبیه ساز با ابعاد واقعی از کپسول «Starliner» را تا اوایل سال ۲۰۱۷ برای آموزش خدمه طراحی و آماده کند. Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

آیا تا بحال از خود پرسیده اید که فضانوردان در صورت مواجهه با خطر چطور باید از خود محافظت نمایند؟ برای مثال اگر یک موجود فضایی به یکباره وارد ایستگاه فضایی بین المللی شود یا یکی از اعضای ایستگاه دچار جنون گردد و قصد حمله به دیگران را پیدا کند چه اتفاقی می افتد؟ تصاویری که در ادامه می بینید پاسخگویی به این سوالات را برایتان راحت تر خواهند کرد: فضانوردان معمولا نوعی سلاح یا دست کم ابزار را با خود حمل می کنند تا از خود در برابر خطرات احتمالی حفاظت نمایند. چاقوی جیبی نجات محصول آمریکا این چاقوی تاشو که 1959 Camillus نام دارد بخشی از کیت نجات آلن شپارد بود که در تاریخ 5 می سال 1961 میلادی در جریان ماموریت مرکوری فریدام 7 با خود به فضا برد. نخستین چاقوی نجات در مدار (1960 تا 63) چاقوهای دست ساز «آسترو» مدل 17 توسط شرکتی به نام Randall Made Knives ساخته می شدند و در اختیار سرنشینان فضاپیمای مرکوری قرار می گرفتند. این چاقوها تیغه ثابت و یک غلاف بزرگ داشتند. تیغه 5.5 اینچی این ابزار آنقدر قوی بود که در صورت نیاز فضانوردان می توانستند از آن برای باز کردن کپسول استفاده نمایند و یک دسته منفذ دار برایش در نظر گرفته شده بود که فضانوردان وسایل مورد نیاز برای زنده ماندن خود را به آن آویزان می کردند تا در صورت فرود در قلمرو شوروی یا نقاط ناخواسته دیگر بتوانند از آنها استفاده کنند. کارد M-1 ناسا سفارش ساخت یک چاقوی تازه به نام M-1 را به شرکت W.R. Case & Sons Cutlery Co. داده بود تا فضانوردان در جریان ماموریت های Gemini و آپولو از آن استفاده نمایند. دسته این چاقو از جنس پلی پروپیلن بود و در پشت تیغه آن نیز تعدادی دندانه اره مانند کار گذاشته شده بود. نوک تیغه این چاقو کند ساخته شده بود تا فضانوردان از آن به عنوان ابزاری برای کند و کاو استفاده کنند. کپسول های Gemini و آپولو البته طوری طراحی شده بودند که در اقیانوس و نزدیک استوا فرود بیایند و چاقوی M-1 هم برای این در اختیار فضانوردان قرار داده می شد تا در صورت فرود در جنگل یا نقطه ای غیر از موقعیت اصلی از آن استفاده نمایند. استحکام سنج (Penetrometer) این ابزار در واقع برای اندازه گیری حدودی استحکام یا مقاومت سطح ماه در برابر نفوذ طراحی شده بود. با این حال، تردیدی نیست که نقش نوعی سلاح مبارزه را هم ایفا کرده است. چوب گلف چوب های, ...ادامه مطلب

آیا تا بحال از خود پرسیده اید که فضانوردان در صورت مواجهه با خطر چطور باید از خود محافظت نمایند؟ برای مثال اگر یک موجود فضایی به یکباره وارد ایستگاه فضایی بین المللی شود یا یکی از اعضای ایستگاه دچار جنون گردد و قصد حمله به دیگران را پیدا کند چه اتفاقی می افتد؟ تصاویری که در ادامه می بینید پاسخگویی به این سوالات را برایتان راحت تر خواهند کرد: فضانوردان معمولا نوعی سلاح یا دست کم ابزار را با خود حمل می کنند تا از خود در برابر خطرات احتمالی حفاظت نمایند. چاقوی جیبی نجات محصول آمریکا این چاقوی تاشو که 1959 Camillus نام دارد بخشی از کیت نجات آلن شپارد بود که در تاریخ 5 می سال 1961 میلادی در جریان ماموریت مرکوری فریدام 7 با خود به فضا برد. نخستین چاقوی نجات در مدار (1960 تا 63) چاقوهای دست ساز «آسترو» مدل 17 توسط شرکتی به نام Randall Made Knives ساخته می شدند و در اختیار سرنشینان فضاپیمای مرکوری قرار می گرفتند. این چاقوها تیغه ثابت و یک غلاف بزرگ داشتند. تیغه 5.5 اینچی این ابزار آنقدر قوی بود که در صورت نیاز فضانوردان می توانستند از آن برای باز کردن کپسول استفاده نمایند و یک دسته منفذ دار برایش در نظر گرفته شده بود که فضانوردان وسایل مورد نیاز برای زنده ماندن خود را به آن آویزان می کردند تا در صورت فرود در قلمرو شوروی یا نقاط ناخواسته دیگر بتوانند از آنها استفاده کنند. کارد M-1 ناسا سفارش ساخت یک چاقوی تازه به نام M-1 را به شرکت W.R. Case & Sons Cutlery Co. داده بود تا فضانوردان در جریان ماموریت های Gemini و آپولو از آن استفاده نمایند. دسته این چاقو از جنس پلی پروپیلن بود و در پشت تیغه آن نیز تعدادی دندانه اره مانند کار گذاشته شده بود. نوک تیغه این چاقو کند ساخته شده بود تا فضانوردان از آن به عنوان ابزاری برای کند و کاو استفاده کنند. کپسول های Gemini و آپولو البته طوری طراحی شده بودند که در اقیانوس و نزدیک استوا فرود بیایند و چاقوی M-1 هم برای این در اختیار فضانوردان قرار داده می شد تا در صورت فرود در جنگل یا نقطه ای غیر از موقعیت اصلی از آن استفاده نمایند. استحکام سنج (Penetrometer) این ابزار در واقع برای اندازه گیری حدودی استحکام یا مقاومت سطح ماه در برابر نفوذ طراحی شده بود. با این حال، تردیدی نیست که نقش نوعی سلاح مبارزه را هم ایفا کرده است. چوب گلف چوب های, ...ادامه مطلب

اسکات کلی یکی از فضانوردان ناساست که بعد از خشک شدن گیاهان آهاری کاشته شده در ایستگاه فضایی بین المللی موفق شد نخستین گل را در این محیط پرورش دهد. فضانوردان ایستگاه فضایی همانطور که احتمالا در خبرها خوانده اید، سال قبل کار پرورش این گیاهان را آغاز کردند اما دو هفته بعد، به علائم ناشی از رطوبت بالا و کم بودن جریان هوا در آنها پی بردند. برای نمونه، بخش هایی از این گیاه که حاوی بذرهای آن بود، آب پس می داد و برگ هایش نیز به شکلی غیر طبیعی خم شده و ظاهری حلقه مانند پیدا کرده بود. حوالی کریسمس و زمانی که تعدادی قارچ شروع به رشد کردن روی این گیاهان کرد، اوضاع بدتر شد. از آن زمان به بعد، کلی مسئولیت آن گیاهان را برعهده گرفت و حتی به ناسا اعلام کرد که به جای دنبال کردن برنامه هایی که در اختیارش قرار گرفته بود، خودش تصمیم می گیرد که چه زمانی به آنها آب دهد. وی در این باره گفت: اگر قرار است که ما به مریخ برویم و در آنجا گیاه پرورش دهیم، این ما هستیم که باید مشخص کنیم، گیاهان چه زمانی به آب نیاز دارند. در تاریخ 27 دسامبر او توئیتی حاوی یک عکس از گیاهان بیمار خود را منتشر کرد و اعلام داشت که باید رویکری مشابه به مارک واتنی (کاراکتر فیلم مریخی) را برای حصول اطمینان از بقای آنها در پیش بگیرد. البته برخی از گیاهان او عاقبت جان سالم به در نبردند با این همه، وی در نهایت موفق شد که یکی از آنها را تا لحظه گل دادنش نگه دارد. لازم است اضافه نماییم که کپک و گیاهان مرده ای که تیم مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی جمع کرده اند بدون مصرف هم نیستند. قرار است که این نمونه ها برای انجام آزمایشات و بررسی های بیشتر برای زمین ارسال گردند تا مشخص شود که پرورش گل و گیاه در مریخ تا چه اندازه می تواند در قیاس با زمین متفاوت باشد. ناسا در این مرحله از پروژه خود، گیاهان خانواده آهاری را انتخاب کرد چراکه دوره رشد طولانی تری نسبت به کاهوی رومن دارند و پرورش آنها می تواند مسیر را برای کشت گوجه فرنگی هموار نماید. اگر یادتان باشد، مدت ها قبل، تیم فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی موفق به کشت سبزیجات در فضا شدند که البته آن تجربه نیز با موانع متعددی از جمله خشکی گیاهان در مراحل نخست همراه بود. عاقبت اما تیم فضانوردان توانستند مقدار مناسبی سبزیجات را پرورش داده و حتی حاصل دسترنج خود را نیز مصرف نمایند. البت, ...ادامه مطلب