دیجیاتو آپارات

کمیسیون تجارت فدرال ایالات‌متحده به بازگشت قوانین موسوم به «بی‌طرفی شبکه» رأی مثبت داد. این قوانین باعث می‌شود که ارائه‌دهندگان خدمات اینترنت مانند Comcast و Verizon برای بعضی سایت‌ها و سرویس‌ها نسبت به دیگر سرویس‌ها تبعیض یا ترجیحی قائل نشوند. قوانین «بی‌طرفی شبکه» اولین‌بار در سال 2015 و در دوران دولت اوباما به تصویب رسید، اما سال 2017 و در زمان رئیس‌جمهوری «دونالد ترامپ»، FCC آن‌ها را لغو کرد. حالا کمیسیون تجارت فدرال با تأیید مجدد این قوانین، از آن به‌عنوان استانداردی ملی برای «اطمینان از سریع، مشخص و عادلانه‌بودن اینترنت» یاد کرده است. قانون «بی‌طرفی شبکه» چیست؟ «بی‌‌طرفی‌‌ ‌شبکه» از ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی می‌خواهد که با تمام ترافیک اینترنت به‌طور یکسان رفتار کنند و هر گونه انگیزه‌ای که باعث شود به نفع شرکای تجاری خود یا سرکوب رقبا رفتار کنند، کنار بگذارند. گروه منافع عمومی Public Knowledge بی‌طرفی شبکه را این‌گونه توصیف می‌کند: «این اصل یعنی شرکتی که شما را به اینترنت متصل می‌کند، نمی‌تواند کارهایی را که در اینترنت انجام می‌دهید، کنترل کند.» علاوه‌ بر اینکه قوانین «بی‌طرفی شبکه» از حمایت ناعادلانه از برخی سایت‌ها و برنامه‌ها جلوگیری می‌کند، شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی را مجاب می‌کند تا از ارائه سرعت بیشتر به مشتریانی که مایل به پرداخت هزینه بیشتری هستند، خودداری کنند. «جسیکا روزن‌ورسل»، رئیس FCC، در بیانیه‌ای گفت که در طول همه‌گیری کرونا «مشخص شد که مهم نیست چه‌کسی هستید یا در کجا زندگی می‌کنید، برای داشتن موفقیت در عصر دیجیتال به اینترنت نیاز دارید». او می‌گوید: «[اینترنت] از یک ویژگی ترجیحی به یک نیاز برای همه، در ه, ...ادامه مطلب

مجموعه‌ای از عادات و رفتارها شخصیت و سبک زندگی شما را می‌سازند، عادات مثبت باعث موفقیت و پیشرفت شما می‌شوند و عادات منفی نیز به اتلاف وقت و انرژی و شکست شما منجر می‌شوند. همه ما دوست داریم عادات مثبت و سازنده‌ای داشته باشیم و عادات منفی را ترک کنیم اما این کار همیشه با موانع و دشواری‌های بسیاری همراه است. در این مقاله از دیجی رو  برای ایجاد عادات مثبت و ترک عادات منفی راهکارهایی را بیان خواهیم کرد که می‌تواند زندگی شما را تغییر داده و آن را مفید و پرثمر سازد. داستان جان هنری پترسون جان هنری پترسون در سال 1844 در شهر دیتون ایالت اوهایو به دنیا آمد. او در دوران کودکی علاوه بر کمک در کارهای مزرعه در کارگاه چوب بری پدرش نیز مشغول به کار بود. او به کالج دارتموث رفت و پس از فارغ التحصیلی به اوهایو بازگشت و یک مغازه کوچک تاسیس کرد که وسایل مورد نیاز کارگران معدن ذغال سنگ در آن به فروش می‌رسید. شغل جدید پترسون، کاری پردرآمد به نظر می‌رسید چون مشتریان او زیاد و ثابت بودند اما او پس از بررسی دخل و خرج مغازه متوجه شد که هنوز سود چندانی کسب نکرده و در حال ورشکستگی است. پترسون دریافت که کارکنان مغازه از دخل او سرقت می‌کنند. در اواسط قرن نوزدهم سرقت کارکنان از دخل مغازه‌ها مشکلی بسیار شایع بود چون رسیدها در یک کشوی باز نگهداری می‌شد و به راحتی می‌شد آن‌ها را تغییر داد یا از بین برد. دوربین مداربسته‌ای هم وجود نداشت که دزدی‌ها را ثبت کند و کارفرمایان مجبور بودند هر لحظه کارکنان خود را زیر نظر داشته باشند یا این که تمام داد و ستدها را خودشان انجام دهند بنابراین جلوگیری از دزدی کار بسیار دشواری بود. وقتی پترسون با این مشکلات درگیر بود تبلیغی از یک اختراع جدید نظر او را به خود جلب کرد. ا, ...ادامه مطلب

روانشناسان آن را «برش نازک» (thin slicing) می نامند. در همان ثانیه های اول آشنایی با شما، افراد در مورد بسیاری از چیزهایی که به شما مربوط می شود تصمیم گیری می کنند، از جایگاه اجتماعی تا هوش و وجدان. ک, ...ادامه مطلب

وحید منایی معاون نظارت بر کالاهای سرمایه ‌ای و خدمات سازمان حمایت مصرف‌ کنندگان و تولیدکنندگان از اصلاح شرایط کارتهای گارانتی خودروهای وارداتی خبر داد.در این ارتباط کارت دوره ضمانت نمایندگان رسمی دو برند وارداتی که در سال ۱۳۹۵ سهم ۱۷ درصدی در بازار مصرف خودروهای وارداتی داشته ‌اند، مورد بررسی قرار گرفته و پس از احراز مغایرتها، اصلاح شد.شرکت‌های مذکور نسبت به اصلاح موارد مندرج در کارت گارانتی قبلی ,اصلاح,شرایط,گارانتی,خودروهای,وارداتی؛,گامی,مثبت,راستای,احیای,حقوق,مشتریان ...ادامه مطلب

از دیدگاه روانشناسی اثبات شده که کودکان نسبت به نصیحت یا حرف های مستقیم عمدتا واکنش های منفی نشان می دهند؛ والدین هیچگاه نباید رک فرزندان خود را تنبیه کنند چون در این صورت و به احتمال زیاد، نتیجه ای معکوس حاصل خواهد شد. اما چاره چیست؟ اگر حرفی نزنید کودک به درستی تربیت نمی شود، اگر هم چیزی بگویید مم, ...ادامه مطلب

معرفی کنسول های میان نسلی از سوی کمپانی های سونی و مایکروسافت، حداقل برای بازیکن هایی که از ابتدای نسل هشتم تاکنون اکس باکس وان یا پلی استیشن 4 را خریداری کرده بودند، اتفاق خوشایندی به نظر نمی رسید. با وجود این که شایعات نشان می دادند سازندگان هم در دسته معترضین قرار دارند، اما مصاحبه جدید بعضی از کمپانی های بازیسازی بیان گر چیز دیگری هست. الکترونیک آرتز، ناشر عناوین محبوب فیفا و بتلفیلد، یکی از شرکت هایی است که به تمجید از کنسول های میان نسلی پرداخت. بنابر گفته سخن گوی این کمپانی، پلی استیشن نئو و اکس باکس وان اسکورپیو چرخه عمر کنسول ها را به پایان نرسانده و برعکس، آمده اند تا آن را گسترش دهند: «این اتفاق یک جهش مثبت برای صنعت گیمینگ و ما است که مزایای گوناگونی به همراه دارد.» این مزایایی که الکترونیک آرتز صحبت می کند را بارها سونی و مایکروسافت در مصاحبه هایی به آن اشاره کرده اند. به اعتقاد آن ها کنسول های میان نسلی هیچ ارتباطی با کاهش کیفیت بازی های اکس باکس وان یا پلی استیشن 4 های اولیه نداشته و تنها دست بازیکن را برای ورود به این عرصه باز می گذارند. کمپانی Take Two هم که خود را یکی از حامیان کنسول های میان نسلی معرفی کرد گفت پلی استیشن نئو یا اکس باکس اسکورپیو تنها برای مصرف کنندگان مفید نبوده و می توانند مزایایی برای سازندگان هم به همراه داشته باشند: «تصور کنید  یک برنامه تلویزیونی خوب می سازید. در این بین نگران این که چه نمایشگری آن ها را نشان می دهد نیستید و شما کار خود را به خوبی انجام داده اید.» مقصود Strauss Zelnick، ریاست تیک تو، از صحبت های بالا این است حضور کنسول هایی متناسب با هر کیفیت موجب می شود تا سازنده خیال خود را از این که عنوانش را با چه کیفیتی بسازد تا مخاطب بتواند آن را تجربه نماید، راحت تر کند. اینجاست که دست سازنده هم برای ساخت محصول باز تر می شود. شایعات نشان می دهند سونی دو مدل از پلی استیشن نئو در دست ساخت داشته و هنوز نمی داند کدام یک را به بازار عرضه کند. البته تیک تو و الکترونیک آرتز تنها موافقان ورژن قوی تر کنسول های نسل هشتم نبودند و یوبیسافت ها هم به حمایت از آن ها پرداخت. بر اساس گفته Alain Corre، یکی از مدیران این شرکت، فرانسوی ها همیشه به تکنولوژی های جدید علاقه نشان داده و باور دارند به واسطه آن ها می توان نوآوری های بیشتری را, ...ادامه مطلب

دوازده سال از انتشار دووم 3 می گذرد. در هفته ای که گذشت شاهد عرضه ریبوت این بازی با نام DOOM بودیم، عنوانی که بر اساس گفته استودیو اید سافتور بازگشتی به ریشه ها دارد. متاسفانه همانند عناوین قبلی شرکت بتسدا، ناشر بازی، محدودیت انتشاری نقدها تا روز عرضه برداشته نشدند. به همین دلیل بسیاری از منتقدها صبر کردند تا با تجربه بخش چند نفره به همراه دیگر پلیرها، بهتر بتوانند به بررسی بازی بپردازند. از طرف دیگر به نظر می رسد بتسدا یک نسخه واحد برای نقد دووم مشخص نکرده است. به بیان واضح تر، تمامی نقد ها میان سه پلتفرم تقسیم گشته و نمی توان به خوبی میانگین امتیازی بازی را تشخیص داد. این جریان برای فال اوت 4 هم تکرار شده بود. اگر در آن زمان به وب سایت متاکریتیک سر می زدید، می فهمیدید که تعداد نقد نسخه های پلی استیشن 4 و رایانه های شخصی رقابتی تنگاتنگ داشتند. همان طور که گفتیم اکنون این مسئله برای دووم هم تکرار شده و با وجود انتشار بازی در هفته قبل، نقدهای نه چندان زیادی را شاهد هستیم. مقدمه را بیش از این طولانی نمی کنیم و به خلاصه نکات مثبت و منفی بازی می پردازیم. دووم برگشته است، سریع تر و خشن تر از همیشه با وجود این که دووم 3 عنوان زیبایی بود و به واسطه اتمسفرش بازیکن را غرق در دنیای خود می کرد،. اما برخلاف قسمت های قبلی، بازی روی محیط های کوچک و تاریک تر تمرکز داشت. در پی این اتفاق مبارزات هم سرعت کمتری به خود گرفتند. اولین نمایش های ریبوت دووم همگی نوید بازگشت به ریشه ها را می دادند. منتقدانی که بازی را تجربه کردند همگی روی ذات خشن و سریع بازی اتفاق نظر داشتند. دووم برگشته است اما این بار سریع تر و خشن تر از همیشه. Peter Brown از Gamespot [به بازی امتیاز 80 داد] در نقد خود نوشت که ریبوت دووم احساسی مشابه به دو قسمت ابتدایی را برای بازیکن ها به ارمغان می آورد، احساسی که آغشته به سرعت و خشونت بیشتری است. Alec Meer از Rock Paper Shotgun هم که نظری مشابه داشت، گفت: باور نکردنی به نظر می رسد، دووم برگشته. یک بازگشت واقعی، نه فقط چیزی که اسمش را یدک بکشد. مبارزات بازی آن قدر ادامه پیدا می کنند تا این تصور در ذهن تان نقش ببندد که دیگر نمی توانید بازی را ادامه دهید. اما این گونه نیست، شما استراحتی کوتاه کرده و دوباره به به جهنم باز می گردید. البته این پایبندی به ریشه ها به مذاق هم, ...ادامه مطلب

فضای مجازی طی چند روز اخیر تحت سلطه جدیدترین ساخته ناتی داگ قرار گرفته است. حتی کار به جایی کشیده شده که جیمی فالون معروف هم به این استودیو تبریک گفت. واقعا هم جای تبریک دارد. در نسلی که متاسفانه حدود سه سال از عمر آن گذشته، انتشار عناوینی مانند آنچارتد 4 مرهمی بر دل هواداران هستند تا بگویند هنوز کنسول های پلی استیشن 4 و اکس باکس وان گنجایش بهتر شدن را خواهند داشت. اگر نگاهی به وبسایت متاکرتیک بیندازید، متوجه می شوید میانگین امتیازی بازی هم اکنون 94 است. حتی وبسایت هایی که نمرات کمتری را برای قسمت چهارم فرنچایز آنچارتد در نظر گرفته اند، بیشتر به ستایش بازی پرداختند. با این تفاسیر واقعا نوشتن خلاصه ای از امتیازات یک اثر که ویژگی های مثبت به منفی آن شاید یک به پنجاه باشد بسیار سخت است. البته نگران نباشید، به بخش های انتقادی آنچارتد 4 هم خواهیم پرداخت. قبل از هر چیزی، توصیه می کنیم برای آمادگی بیشتر آخرین ماجراجویی ناتان دریک، پیش نمایش این عنوان را در دیجیاتو بخوانید. به بحث اصلی بازگردیم. به رسم همیشه، ابتدا نگاهی به گیم پلی بازی می اندازیم. همان طور که می دانید، در این بخش ناتی داگ سعی کرده المان های موفق قسمت های قبلی آنچارتد را با The Last of Us ترکیب کند تا تجربه ای به مراتب بهتر انتظار بازیکن را بکشد. بنابراین هنگام انجام بازی با یک احساس مشابه مواجه خواهید، چیزی که Steven Bus از وبسایت Videogamer [به بازی امتیاز 80 داد] در نقد خود نوشت. البته او در ادامه عنوان نمود با تغییراتی که مکانیزم های بازی داشته، «تشابه» جای خود را به «تکرار» نخواهد داد. شاید بزرگترین تغییری که در قسمت چهارم آنچارتد شاهد هستیم، حضور المان های سندباکس گونه باشد. ناتی داگ قبل از انتشار بازی، وعده داده بود این ویژگی تنوع بسیار بیشتری به گیم پلی بازی داده و بازیکن می تواند بسته به سلیقه خود مراحل را ادامه دهد. خوشبختانه نقدها را که نگاه می کردیم، تمامی آن ها به این مسئله نگاه مثبتی داشتند. فارغ از وجود راه های گوناگون برای پیروزی در مراحل، نکته ای که منتقدان زیادی روی آن مانوور دادند حضور پر رنگ تر بخش مخفی کاری بازی بود، چیزی که بنا بر گفته Mike Mahardy از Gamespot [به بازی امتیاز 100 داد] الهام گرفته از The Last of Us است. او در نقد خود این دو عنوان را پسر عمه [شایدم خاله، یا دایی؟] خواند, ...ادامه مطلب

بخش تحقیقات مایکروسافت حالا تبدیل شده است به مهم ترین قسمت این کمپانی بزرگ دنیای تکنولوژی. محصولاتی آینده نگرانه و حیاتی برای اعتبار مایکروسافت، نظیر هولولنز و مترجم اسکایپ، به شکل مستقیم از آزمایشگاه های پیشرفته اهالی ردموند سر بر افراشته اند. اما همواره چنین نبوده است؛ «گوردن بل» (Gordon Bell)، یکی از پژوهشگران سابق و ارشد مایکروسافت که در این زمینه، در «سیلیکون ولی» شخصی کاملاً قابل احترام به شمار می رود، می گوید که در دهه های گذشته قسمت تحقیقات برای مایکروسافت حکم یک «سربار اضافی» را داشته است. آقای بل در یکی از مصاحبه های اخیر خود می گوید که در گذشته، از بخش تحقیقات مایکروسافت هیچ گونه قدردانی به عمل نمی آمد چرا که حاصل تلاش های این بخش، به شکل مستقیم در درآمدهای این غول تکنولوژی تاثیری نداشت. گوردن بل در دهه ۹۰ میلادی در مایکروسافت. شخص یاد شده که در ابتدای دهه نود میلادی رابطه تنگاتنگی با مایکروسافت و بخش تحقیقات آن داشته، می گوید که تیم مورد بحث موفق می شد تا در آن زمان، به تکنولوژی های والایی در امر علوم کامپیوتری و طراحی تعاملی دست پیدا کند اما در پاسخ این جمله را می شنید: «تحقیقات به تنهایی نمی توانند عاملی باشند برای توسعه نهایی یک محصول.» وی خبر می دهد که او به همراه تیمش در مایکروسافت، قادر شده اند تکنولوژی هایی را توسعه دهند که هیچ گاه در محصولات به کار نرفتند. آقای بل می گوید آنها سیستمی را توسعه داده اند که توانسته در دهه نود میلادی، صدا را به متن تبدیل کند؛ اقدامی که دستیار دیجیتالی اپل در آیفون، موسوم به سیری، از سال ۲۰۱۱ به شکل گسترده آن را انجام داد. او می گوید همه این تکنولوژی ها و هزینه هایی که برای توسعه شان صورت می گرفت، همانند سربار برای مایکروسافت بودند و بسیار کم پیش می آمد که راه خود را به محصولات شرکت یاد شده باز کنند. چه چیزی تغییر کرده است؟ حال آقای بل خبر می دهد که مایکروسافت تغییرات بسیاری را به خود دیده است. وی همچنین اذعان دارد که به لطف پیدایش فزاینده ی استارتاپ ها، حالا فاصله میان دانشگاه ها با بازار کار، کمتر از هر زمان دیگری شده است. وی باور دارد که اینک در دانشگاه ها، به پژوهشگران یاد داده می شود که باید مانند رهبران تجاری فکر کنند و به دنبال یاری رساندن به پیدایش «تحول بزرگ بعدی» در دنیای تکنولوژی باشند: بل می گوید: «دانش, ...ادامه مطلب

شاید کمی اغراق آمیز به نظر برسد اما تجربه مرگ در بازی های ویدیویی هیچ گاه به اندازه سری سولز لذت بخش نبوده؛ فرانچایزی بسیار سخت که کار خود را با انتشار عنوان Demon’s Souls در سال 2009 آغاز نمود و تاکنون سه نسخه از آن عرضه شده. طی چند روز آتی شاهد انتشار چهارمین بازی از سری سولز با نام دارک سولز 3 هستیم. در این قسمت قصد داریم تا نگاهی به نقدهای عنوان مورد بحث انداخته و ببینیم آیا فرام سافتور، استودیو سازنده، توانسته موفقیت های خود در دو سال گذشته را نیز تکرار کرده و رکوردی از خود به جای بگذارد یا که نه. اما قبل از پرداختن به متن اصلی لازم است بگوییم که اگر خواهان کسب اطلاعات مورد نیاز از عنوان مورد بحث هستید می توانید پیش نمایش این عنوان را در دیجیاتو بخوانید. بسیار خب، مقدمه را خیلی طولانی نمی کنیم و با همین صحبت ها سراغ جزییات نقدها می رویم. همیشه بحثی میان طرفداران پر و پا قرص سری سولز وجود دارد که با وجود کامل بودن فرانچایز یاد شده در بخش های گوناگون، جذاب ترین قسمت بازی را داستان تشکیل می دهد یا این وظیفه را گیم پلی برعهده دارد. چون روایت سری سولز خاص بوده و در ادامه مطلب نیز به دلیلش اشاره ای کوتاه می کنیم، پس بدنه اصلی مطلب را با بخش گیم پلی شروع می نماییم. خوشبختانه همان طور که انتظار می رفت بازی در این قسمت به اوج خود رسیده و با تغییراتی توانسته تجربه ای آشنا اما دلنشین را به ارمغان بیاورد. Zhiging Wan از وبسایت Twinfinite [امتیاز 100 را به بازی داد] پیرامون این موضوع گفت: «دارک سولز 3 برای طرفداران سری بیگانه نبوده و با فرمول همیشگی خود [مقصود پایبندی به ریشه ها] در کنار بهبودهای زیاد گیم پلی، به اثری فراموش نشدنی بدل گشته.» فرام سافتور در سال های 2014 و 2015 به ترتیب عناوین دارک سولز 2 و بلادبورن را منتشر نمود که هر کدام میانگین امتیازی بالای 90 را به دست آوردند. البته این آشنایی بیش از حد امکان دارد به مذاق برخی از بازیکنان خوش نیاید. چون Sayem Ahmed از وبسایت Telegraph [امتیاز 100 به بازی داد] گفت به واسطه این ویژگی، شاید گیمرهای قدیمی در طول بازی بدانند چه چیزی انتظارشان را می کشد. اگر بخواهیم ساده تر حرف های او را بیان کنیم، باید بگوییم که ممکن است همانند گذشته از چالش های پیش رو خود سورپرایز نشوید. البته این صحبت ها در دارک سولز 2 یا حتی بلادبورن ن, ...ادامه مطلب

یوبی سافت شرکت عجیبی است؛ نمی دانیم برای فرصت دادن به استودیوهای داخلی و خلق فرنچایزهای جدید، او را دوست داشته باشیم یا به خاطر تکراری شدن آثارش از آن متنفر شویم. پس از انتشار فارکرای 4 و شباهت غیر قابل انکارش با قسمت قبل، بسیاری از طرفداران نگران بودند تا یوبی سافت راه اساسینز کرید را برای این فرنچایز ادامه دهد. شرکت مورد بحث که اضطراب طرفداران را درک می نمود، تصمیم گرفت با تغییر محیط بازی به گذشته ای دور، علاوه بر جلب رضایت هواداران، فارکرای را نیز از منجلاب تکرار بیرون بکشد. حدود چند روز به عرضه فارکرای پرایمال مانده و منتقدان بررسی های خود را از بازی منتشر کردند. در این مطلب سعی داریم ضمن قرار دادن امتیازات، نکات مثبت و منفی آن را نیز گردآوری کنیم تا ببینیم آیا یوبی سافت توانسته از این آزمون سربلند بیرون بیاید یا خیر. ابتدا به داغ ترین بحث پیرامون بازی می پردازیم؛ بازی تا چه میزان توانسته با ایده های جدید خود تجربه ای نو را به ارمغان بیاورد؟ در ارتباط موضوع مورد بحث منتقدان به دو دسته تقسیم شده اند. دسته اول افرادی هستند که از تغییرات بازی راضی بوده و آن را مناسب سری می دانند. در این بین می توان به Jim Sterling از وبسایت The Jimquisition اشاره کرد. وی در وصف بازی گفت: «فارکرای پرایمال یک مثال عالی است که نشان می دهد چگونه یک فرنچایز با اضافه سازی المان های هوشمندانه و مطمئن، خود را قوت می دهد.» دسته دوم منتقدانی هستند که اعتقاد دارند همچنان ویژگی های جدید بازی زیر سایه فرمول تکراری گیم پلی آن قرار داشته و بازیکن پس از مدتی احساس خستگی می کند. Simon Miller از وبسایت VideoGamer در این رابطه اذعان داشت: «فارکرای پرایمال شاید یک عنوان فرعی عالی برای سری باشد اما چیز جدید خاصی ارائه نمی دهد.» البته با وجود نظرات متفاوت، همه منتقدان از حضور برخی المان های جدید در بازی راضی بودند. به عنوان نمونه، یکی از قسمت هایی که مورد ستایش آنان قرار گرفت، توانایی اهلی کردن حیوانات است. Mike Mahardy از IGN گفت: «برگ برنده یوبی سافت در فارکرای پرایمال را می توان سیستم اهلی کردن موجودات و قابلیت های مختلف آن قلمداد کرد.» یکی از بزرگترین انتقادات وارده بر فارکرای 4 به بخش داستانی و شخصیت پردازی ضعیف آن باز می گشت. شاید فکر کنید دلیل اصلی نمرات پایین بازی بخش گیم پلی آن است، اما بای, ...ادامه مطلب

استریت فایتر یکی از قدیمی ترین فرنچایزهای بازی های ویدیویی است؛ عنوانی در سبک مبارزه ای که کار خود را از سال 1987 شروع کرد. تا 10 سال پس از این تاریخ، شاهد پنج عنوان دیگر از سری مورد بحث بودیم که هر کدام موفقیت های گوناگونی به دست آوردند. با این وجود، کپکام تصمیم گرفت تا استریت فایتر را به استراحتی طولانی بفرستد. بدین ترتیب، تا سال 2008 طرفداران برای انتشار Street Fighter IV صبر نمودند. بازی در زمان عرضه با نقدهای بسیار مثبتی مواجه شد و فروش بالایی را نیز تجربه کرد. خود کپکام نیز با آپدیت های گوناگونی و نسخه های عجیب غریب آن، مانند: Super Street Fighter IV ،Ultra Street Fighter IV و… سعی نمود تا آخرین عنوان از سری استریت فایتر را بروز نگه داشته و مشکلاتش را بر طرف کند. اکنون حدود 8 سال از عرضه قسمت قبلی بازی گذشته و شماره جدید این عنوان با نام Street Fighter V در راه است. کپکام قول داده تا پایان نسل هشتم از بازی پشتیبانی کرده و محتوای جدیدی برایش عرضه کند. در این مطلب سعی داریم ضمن قرار دادن امتیازات عنوان مورد بحث، نگاهی به نقدهای آن داشته و نکات مثبت و منفی اش را جمع آوری کنیم. در ابتدا به مهمترین بخش بازی یعنی گیم پلی آن می پردازیم. همان طور که انتظار می رفت بازی در این زمینه به شدت موفق عمل کرده و گیمرها را راضی نگه داشته. همه منتقدان به گیم پلی سرگرم کننده و عمیق، مکانیک ها متنوع این بخش و کمبوهای گوناگون [ضربات ویژه مبارزان] اشاره کردند. حتی سایت هایی که به استریت فایتر 5 امتیاز پایین دادند نیز لب به تحسین بخش مورد بحث گشودند. در این بین می توان از تایلر تریز، منتقد وبسایت We Got This Covered، نام برد. او در وصف بازی گفت: «گیم پلی آخرین قسمت استریت فایتر با پیشرفت هایی که نسبت به قسمت های قبلی داشته، فوق العادست. این بازی به راحتی سرگرم کننده ترین عنوان فایتینگی هست که در 20 سال اخیر تجربه کرده ام.» با این تعریفات، پس دلیل وجود نمرات پایین بازی چیست؟ مشکل اصلی استریت فایتر 5 به کمبود محتوای آن در بخش تک نفره باز می گردد. در واقع، کپکام تصمیم گرفته تا بیشتر محتوای بازی را در آینده و با آپدیت های گوناگون عرضه کند. بسیاری از قسمت ها مانند: فروشگاه درون بازی برای خرید لباس های مختلف شخصیت ها، مدهای بخش تک نفره و برخی ویژگی های آنلاین در ماه های آینده منتشر می , ...ادامه مطلب

همیشه در میان هیاهوی آثار پرخرج صنعت گیمینگ، عناوینی بدون سر و صدا عرضه می شوند که با ویژگی های خاص خود موفقیت های گوناگونی به دست می آورند. Unravel را می توان در این دست آثار قرار داد؛ عنوانی که در نمایشگاه E3 سال گذشته معرفی شد و توجهات زیادی را به خود جلب نمود. امروز انتظارات به پایان رسید و شاهد انتشار بازی برای پلتفرم های پی سی، پلی استیشن 4 و اکس باکس وان هستیم. در این مطلب سعی داریم ضمن قرار دادن امتیازات عنوان مورد بحث، نگاهی به نقدهای آن داشته و نکات مثبت و منفی اش را جمع آوری کنیم. یکی از نکات مثبت نمایش های اولیه آنرول به طراحی هنری و دلربا آن باز می گشت. بر اساس نقدهای منتشر شده، عنوان نهایی نیز توانسته این قاعده را حفظ کرده و شاهد گرافیکی جذاب هستیم. Brian از DarkStation آنرول را یکی از زیباترین بازی های عمرش قلمداد کرده است. Caitlin Cooke از وبسایت Destructoid نیز اذعان داشته که محیط های بازی تکراری نمی شوند و بازیکن در این زمینه احساس خستگی نمی کند. حتی سایت هایی که نمره پایینی دادند، این بخش بازی را ستوده اند. در این بین می توان به Colm Ahe، منتقد وبسایت God is a Geek، اشاره کرد. وی محیط های آنرول را به قدری زیبا توصیف کرد که بازیکن می تواند از آنان به عنوان تصویر پس زمینه سیستم عامل خود استفاده کند. بزرگترین انتقادات بازی مربوط به بخش گیم پلی آن است. تقریبا تمام وبسایت ها به آسان بودن پازل های بازی و نبود چالش در آن اشاره کردند. اما تفاوت زیاد نمرات به دیدگاه های افراد باز می گردد. در واقع برخی منتقدان، با اشاره به دیگر بخش ها مانند داستان، موسیقی و… این سادگی را متناسب با اتمسفر بازی دانستند. داستان احساسی یکی از اصلی ترین شعار های بازی بود. خوشبختانه آنرول در این زمینه به شدت موفق عمل کرده و با موسیقی خوب خود و شخصیت اصلی به یاد ماندنی، تجربه ای شخصی و بی نظیر را برای بازیکن به ارمغان می آورد. البته در این بین، منتقدانی از شیوه روایت داستان ناراضی بودند؛ اما بیشتر آنان نظر مثبتی نسبت به بازی داشتند. Luke George از Hardcore Gamer در وصف بازی گفت: آنرول اثری است که از همان ابتدا جای خود را در دل پیدا می کند. در بازی شگفت زده می شوید، می خندید و گریه می کنید. مهم نیست گیمر هستید یا نه، تجربه آنرول به همه پیشنهاد می شود. در پایان، می توان به این, ...ادامه مطلب