موفقیت به تنهایی نمی تواند شادی واقعی ایجاد نماید

همه ما می دانیم که موفقیت به سادگی به دست نمی آید و برای دستیابی به هرگونه موفقیت باید هزینه های مختلفی پرداخت شود. در هر نوع موفقیتی بدون شک تلاش مضاعفی تاثیرگذار بوده و بهایی نیز برای آن پرداخت شده است.

اگر موفقیت را بر اساس فاکتورهایی همانند پول، مقام و شهرت، بسنجیم، طبیعتا رسیدن به آنها مستلزم این است که افراد دیگر ازین فاکتورها محروم شوند. به عنوان مثال اگر پای سیبی را در یک اتاق با افرادی گرسنه شروع به خوردن کنید، بدون تردید موفقیت شما، آنها را محروم خواهد ساخت.

بسیاری از افراد هستند که برای دستیابی به موفقیت با دوستان زیادی در ارتباط هستند و هزینه های زیادی را در این راستا می پردازند. در واقع آنها با ارتباطات گسترده و صرف هزینه های زیاد، کسب و کاری را راه اندازی می کنند که درآمد مناسبی را برای آنها به همراه داشته باشد. همه ما این موضوع را می دانیم که آن دسته از کارهایی همیشه پایدار خواهند بود که در آمد خوبی را به همراه داشته باشند و اینگونه کارها هم بدون صرف تلاش، توجه و هزینه راه اندازی نمی شوند.

بسیاری از افراد هم در این میان برای موفق شدنشان دست به هرکاری می زنند و ممکن است به عمدی یا غیر عمد از دیگران مایه بگذارند و یا حتی ضررهایی  به خود وارد کنند. یک سوال در این جا مطرح است. چه چیزی آیا باعث می شود که بسیاری از افراد برای دستیابی به درجات بالای موفقیت، دیگران را نادیده گرفته و آنها و حتی خود را برای این امر هزینه کنند.

با بررسی جنبه های مختلف این مسائل، می توان گفت که بسیاری از این رفتارها، ریشه‌ های روان‌ شناسانه‌ دارد. منفعت طلبی و نادیده گرفتن دیگران که در بسیاری از افراد به چشم می خورد، به دوران کودکی آنها بر می گردد. بسیاری از کودکان محبت زیادی از سوی خانواده خود دریافت نمی کنند و یا حتی پاسخی در قبال محبت خود نمی بینند. از این رو احساس می کنند که لیاقت محبت دیگران را ندارند و همین امر هم باعث می شود که دچار آسیب ‌پذیری روحی زیادی شوند.

این کودکان با قرار گرفتن در اجتماع تلاش می کنند که نقش افراد قوی را بازی کنند و نشان دهند که نیازی به ابراز احساسات ندارند. همین مساله باعث می شود که اعتماد به ‌نفس کاذبی در آنها ایجاد شود و آسیب زیادی به آنها وارد کند. مشکل بزرگتر زمانی رخ می دهد که در راه رسیدن به موفقیت‌ های گوناگون سعی دارد تا تأیید رفتارهای مصنوعی خود را از دیگران و اطرافیان دریافت نماید.

حال اینکه تمام این سعی و تلاش کودک برای موفقیت، او را در یک موقعیت کنترلی قرار خواهد داد. رویه ای این چنینی موجب می شود که حالتی از هدف داشتن به او دست دهد، به زندگی جهت بخشد و یک حالت غیر واقعی از داشتن قدرت را برای خود و اطرافیان ایجاد نماید. در واقع این یک قدرت مصنوعی است که موجب نادیده گرفتن و پوشیده شدن احساسات دردناک ناشی از نداشتن روحیه، بی ‌اهمیت جلوه داده شدن و دیده نشدنش شود.

موفقیت به تنهایی نمی تواند شادی واقعی ایجاد نماید

همین کودک هنگامی که به سن بلوغ می رسد تنها یک راه را برای رسیدن به هدف طی می نماید و تنها آن را می بیند. در این راه بدون شک هم به خود و هم به اطرافیانش ضرر رسانده و از آنها مایه می گذارد. بعد از گذشت مدتی اینگونه افراد دیگران را به چشم وسیله و ابزار نگاه کرده که متاسفانه همین روند موجب می شود او حتی در صورت موفق شدن در کار خود، هیچگونه پیشرفت شخصیتی نداشته باشد.

در حقیقت زمانی که دیگران به چشم ابزار دیده شوند، هیچگونه ارتباط پایدار، بامعنی و رضایت بخش با آنها به وجود نخواهد آمد. بسیاری از افراد موفق این ارتباطات را به شدت رد می ‌کنند چراکه ترجیح می ‌دهند ارتباطی راضی کننده، مادی و بر پایه‌ی امتیازات را برقرار سازند.

نکته حائز اهمیت در این میان این است که افراد موفق باید به منظور بازگشت به حالت عادی و همچنین لذت بردن واقعی از زندگی، تلاش کنند تا ارتباطات سالم را وارد زندگی خود کرده و مشکلات شخصی در گذشته خود را به دست فراموشی بسپرند.

یه هیچ وجه نیازی نیست تلاش برای موفقیت را سرزنش و سرکوب کنیم زیرا همین سرزنش موفقیت دیگران موجب دردهای عاطفی، عدم درک متقابل و عینی ‌سازی نیازها شود. به جای این سرزنش باید فرد در هر مرحله از موفقیت، کمبودها و نقایص خود را شناخته و با خود صادق باشد. در نهایت بعد از بدست آوردن موفقیت، مزایای آن را به اطرافیان نیز منتقل نموده و از یاد نبرد که هر فرد دیگری نیز می تواند شایسته‌ی خوردن بخشی از آن کیک خوشمزه باشد.

منبع: inc