هفت تمرینی که شما را به یک عکاس حرفه ای تر تبدیل می کند (قسمت اول)

هم رسان: شعار «تمرین مهارت می آورد» همانند دیگر فعالیت ها در عکاسی نیز کاملاً صادق است. در این مطلب مجموعه ای از تمرین هایی که باعث می شود در عکاسی حرفه ای تر عمل کنید را به شما معرفی خواهیم کرد.

1. نورسنجی نقطه ای

تمرینی که شما را به یک عکاس حرفه ای تر تبدیل می کند" width="700" height="400" srcset="http://hamresan.net/wp-content/uploads/2017/12/QVe7q2sHjd6LhoSDM9Uven-650-80.jpg 700w, http://hamresan.net/wp-content/uploads/2017/12/QVe7q2sHjd6LhoSDM9Uven-650-80-150x86.jpg 150w, http://hamresan.net/wp-content/uploads/2017/12/QVe7q2sHjd6LhoSDM9Uven-650-80-300x171.jpg 300w, http://hamresan.net/wp-content/uploads/2017/12/QVe7q2sHjd6LhoSDM9Uven-650-80-696x398.jpg 696w" sizes="(max-width: 700px) 100vw, 700px"/>سیستم های نورسنجی پیشرفته حالت های همه منظوره فوق العاده ای با نام های Evaluative، Matrix و Multi-area دارند که عملکرد فوق العاده ای در دسترسی به یک صحنه و انجام تنظیمات نوردهی متوسط رو به بالا در بسیاری از موقعیت ها دارند.
با این حال این ابزارها نیز عاری از خطا و اشتباه نیستند و صحنه های بسیار تاریک و یا بسیار روشن و یا نور پس زمینه می تواند این ابزارها را به اشتباه بیندازد و باعث نوردهی بسیار بالا و یا بسیار پایین شود. همچنین آنها نمی توانند ببینند در ذهن شما در زمان گرفتن یک عکس چه می گذرد.
استفاده از نورسنجی نقطه ای باعث می شود شما کنترل موقعیتی که دوربین در آن قرار دارد را به دست بگیرید و بتوانید شناخت بهتری از دامنه توناژ صحنه به دست آورید.
یک سیستم نورسنجی نقطه ای به شما اجازه می دهد قسمت کوچکی از یک صحنه را نورسنجی کنید و این سیستم تنظیمات نوردهی پیشنهاد می کند که هدف شما را به یک تون میانی تغییر می دهد.
در نتیجه، شما باید در انتخاب جای این نقطه دقت زیادی داشته باشید، صحنه موجود را به دقت بررسی کنید و بعد محدوده مناسب را برای انجام بررسی های بیشتر انتخاب کنید.
در اغلب موارد استفاده از نورسنجی نقطه ای با قفل AE نتیجه بهتری را ایجاد می کند زیرا این قابلیت تنظیمات نوردهی را در زمانی که تصویری می گیرید ثابت نگه می دارد.

2. هیستوگرام را کنترل کنید

هیستوگرام هر دوربینی دقیقاً مانند نمایش Levels در بسته های نرم افزاری ویرایش تصویر مانند Adobe Photoshop، نموداری است که روشنایی پیکسل های سازنده یک تصویر را ارائه می دهد.
این نمودار از مقدار روشنایی صفر برای رنگ سیاه در سمت چپ شروع می شود و به مقدار روشنایی 255 برای رنگ سفید در سمت راست می رسد.
بیشترین مقادیر در هیستوگرام تعداد پیکسل های موجود در روشنایی را نشان می دهد و قله های بزرگ به معنای وجود بیشترین تعداد پیکسل در روشنایی است.
این به این معناست که یک تصویر بسیار تار قله ای بلند در سمت چپ نمودار و تصاویر روشن نیز قله ای در سمت راست خواهند داشت.
این در حالی است که یک صحنه با میزان نوردهی مناسب و ایده آل هیستوگرامی با یک توزیع نرمال و با قله ای در میانه و چند پیکسل بسیار روشن و چند پیکسل بسیار تاریک دارد.
کنترل کردن هیستوگرام بعد از هر بار عکس گرفتن اطلاعات و مهارت شما را در شناخت توزیع روشنایی یک تصویر بیشتر می کند.
این کار به شما کمک می کند تا با مشاهده پیکسل های جمع شده در سمت چپ یا راست نمودار به ترتیب تشخیص دهید یک عکس در معرض نور زیاد قرار دارد و یا نور کم.

3. از یک لنز ثابت یا همان پرایم استفاده کنید

استفاده از یک لنز پرایم و یا همان لنز دارای فاصله کانونی ثابت به شما کمک می کند تا حواس پرتی های قابلیت زوم را فراموش کنید و در عوض به سمت یک سوژه حرکت کنید و یا از آن فاصله بگیرید، این سوژه را از منظره یاب ارزیابی کنید و بعد عکس بگیرید و یا باز هم جای خود را تغییر دهید تا یک زاویه بهتر پیدا کنید.
این کار شما را مجبور می کند سوژه خود را به دقت بررسی کنید و در مورد زوایای دید لنز اطلاعات جدیدی به دست آورید.
در صورتی که تنها از یک لنز استفاده کنید نه تنها باعث می شود که سبک تر از قبل به همه جا بروید، بلکه خیلی زود می توانید فاصله کانونی لنز را یاد بگیرید و در آینده می توانید تنها با نگاه کردن به منظره و قالب بندی یک عکس در ذهن خود لنز مناسب را انتخاب کنید. ادامه دارد …

منبع: تک رادار