نانو ذرات موجود در بسته بندی مواد غذایی می تواند توانایی افراد در جذب مواد مغذی را کاهش دهد

هم رسان: تحقیقات گسترده ای از محققان دانشگاه Binghamton نشان می دهد که نانوذرات اکسید روی موجود در بسته بندی مواد غذایی می توانند توانایی سلول های روده انسان را برای جذب مواد مغذی کاهش دهند، که این یافته جدید دلایل بیشتری برای بهتر و سالم تر بودن مواد غذای تازه ارائه می دهد.

به گزارش پایگاه خبری هم رسان و به نقل از نیواطلس، نانوذرات اکسید روی به دلیل خواص ضد میکروبی خود در بسته بندی مواد غذایی استفاده می شود. این نانو ذرات غیرارگانیک که به طور کلی در کالاهای کنسروی خاص قرار داده می شوند، پیش از این به عنوان یک ماده نسبتا بی ضرر در نظر گرفته می شدند، اما شواهد کمی نشان می دهند که ممکن است این نانو ذزات پیامد های سلامتی پیش بینی نشده ای به همراه داشته باشند.
محققان در این مطالعه جدید ابتدا با استفاده از طیف سنجی جرمی،چندین نمونه از مواد غذایی کنسرو شده مانند ذرت، ماهی تن، مارچوبه و مرغ را بررسی کردند تا متوجه شود که چگونه بسیاری از نانوذرات اکسید روی به مواد غذایی منتقل می شوند. این مطالعه نشان داد که در نمونه هایی از این غذاهای کنسروی میزان روی 100 برابر بیشتر از مقدار مجاز در رژیم غذایی روزانه است.
در این مطالعه دانشمندان یک مدل آزمایشگاهی از روده کوچک را ساختند تا تاثیر این حجم از نانوذرات را بر سلول های روده مشاهده کنند. این مطالعه جدید بر خلاف تحقیقات پیشین که بیشتر به میزان سمی بودن این مواد غذایی پرداخته اند، تاثیرات نامحسوس تر این نانوذرات را مورد بررسی قرار دادند که به سطوح واقعی آلودگی انسان نزدیک تر بودند.
گرتشن مالر از محققان این مطالعه می گوید که نتایج حاکی از این هستند که نانوذرات اکسید روی نحوه جذب مواد مغذی و پروتئین ها در روده را تغییر می دهد.
به گفته مالر این نانو ذرات در سلول های دستگاه گوارش باقی می مانند، و باعث تغییر وضعیت یا از بین رفتن میکروویلی می شوند، میکروویلی برامدگی های موجود در سطح سلول های جذب کننده روده است که سطح روده را برای جذب موارد بیشتر می کند. در واقع از دست دادن میکروویلی و سطح رویی آن باعث کاهش حذب مواد مغذی می شود. بعضی از نانو ذرات در دوزهای بالا باعث سیگنال دهی التهابی می شوند که این مسئله می تواند نفوذپذیری روده را افزایش دهد. افزایش نفوذپذیری روده به هیچ وجه پیامد خوبی نیست، چرا که این مسئله باعث ورود ترکیباتی به جریان خون می شود که برای بدن مضر هستند.

باید اشاره کنیم که در حال حاضر این تاثیرات تنها در مدل های سلولی مشاهده شده است و آزمایشاتی در نمونه های انسانی انجام نشده است. دانشمندان معتقدند که وقتی نانوذرات اکسید روی وارد بمعده انسان می شوند، توسط اسید معده به شکلی از روی یونی تجزیه می شوند. دانشمندان اخیرا نمونه های حیوانی را مورد بررسی قرار داده اند تا ببینند آیا تاثیرات مشابهی از مصرف نانودرات در آنها مشاهده می شود یا خیر.
مالر می گوید:” نمی توان تنها بر اساس نتایج به دست آمده از مدل کشت سلولی درباره تاثیرات درازمدت مصرف نانوذرات بر سلامت انسان صحبت کرد. در این مرحله تنها می توانیم بگوییم که بررسی های ما نشان می دهد که نانوذرات تاثیراتی بر مدل ما داشته است و شناخت نحوه تاثیر این نانوذرات بر عملکرد روده از موضوعات مهم برای مطالعه برای تامین امنیت مصرف کنندگان است.”
این اولین مطالعه ای نیست که سوالاتی درباره تاثیرات نانوذرات اکسید روی بر سلامت انسان مطرح می کند. با وجود این که پیش از این مطالعاتی برای اثبات بی ضرر بودن نانوذرات در کرم های ضدآفتاب انجام شده است، اما همچنان نگرانی های درباره مصرف خوراکی این نانوذرات وجود دارد. دانشمندان سنگاپوری با انجام مطالعاتی نشان دادند که نانوذرات روی می توانند مکانیسمی را در سلول ها ایجاد کنند که منجر به پیشرفت سرطان می شود.
تحقیق جدید در مجله Food & Function به چاپ رسیده است.