آمارهای تازه از ضریب نفوذ تلفن های هوشمند بر اساس کشور

تلفن های هوشمند ظرف نیمه ی دوم دهه ی گذشته خود را به اقصی نقاط جهان رسانده اند، یا حداقل خیلی از ما دوست داریم اینگونه اعتقاد داشته باشیم. با این وجود اگر بخواهیم صادق باشیم، سر خود را به هر طرف که بگردانید موبایل های هوشمند را خواهید دید. اغلب کاربران تلفن های هوشمند با این موضوع موافق اند که دستگاه های مذکور به زندگی ما غنا بخشیده اند و به ما اجازه می دهند کارهایی انجام دهیم که تا یک دهه پیش از این، برای انجامشان به یک لپتاپ بزرگ و جاگیر نیاز بود.

اما خیلی های دیگر هم هستند که علی الخصوص تلفن های هوشمند (و فناوری در کل) را عامل حداقل بخشی از مشکلاتی می دانند که جامعه ی قرن بیست و یکم با آنها مواجه است. گله و شکایت های مطرح شده از خطرهایی که هنگام رانندگی در جاده به وجود می آورند تا مشکلات امنیتی و رخنه به حریم شخصی کاربران کم نیست اما چندان نمی توان به آنها استناد کرد.

البته اغلب ناظران و روانشناسان رفتاری بر سر آثار منفی چنین دستگاه هایی بر مهارت های اجتماعی نسل جوان امروز توافق نظر دارند، اما با وجود شرایطی که امروزه بر دنیا حاکم است، بدون این ابزار های پر زرق و برقی که همه جا با خود حمل می کنیم، زندگی به این شکل امکانپذیر نخواهد بود. به نظر می رسد بسیاری در سرتاسر جهان بر این باور هستند که تلفن های هوشمند برای بخش های بزرگی از جامعه به ابزار مضر و در عین حال اجتناب ناپذیری تبدیل شده اند. اما نتایج پژوهش تازه ای از سوی مرکز تحقیقاتی PEW نشان می دهد حقیقت خلاف این است.

به گفته ی این اندیشکده و گروه تحقیقاتی آن، وقتی پای تلفن های هوشمند به میان می آید، مردم جهان هنوز به دو گروه باید و نباید تقسیم می شوند. همانطور که تصویر منتشر شده از سوی جمعیت شناس این گروه به نام کنراد هکت در توئیتر نشان می دهد، موضع مردم در برابر مالکیت تلفن هوشمند از بخشی به بخش دیگر جهان بسیار متفاوت است.

همانگونه که از تصویر پیداست، حدود ۸۸ درصد از مردم کره ی شمالی از موبایل هوشمند استفاده می کنند، اما دسترسی مردم کشور های افریقایی جنوب صحرای کبیر مثل اتیوپی و اوگاندا به چنین دستگاه هایی تنها ۴ درصد است. برخی از آمار های ارئه شده برای بخش های دیگر دنیا به اعتراف خیلی ها مورد انتظار است. اما نکته ی جالبی که شاید خیلی ها را غافلگیر کند احتمالاً آمار و ارقام کشور ژاپن است. آنگونه که به نظر می رسد تنها ۳۹ درصد از جمعیت این کشور پیشرو در زمینه ی فناوری تلفن هوشمند دارند، که این، ژاپن را در میان اقتصاد های در حال ظهوری مثل ویتنام (با ۳۵ درصد) و برزیل (با ۴۱ درصد) قرار می دهد.

آمریکا با ضریب نفوذ ۷۲ درصدی، از لحاظ جمعیتی بیشترین میزان استفاده از تلفن های هوشمند در جهان را به خود اختصاص می دهد، در حالی که این میزان در چین ۵۸ درصد است. در عین حال، تنها ۱۷ درصد از جمعیت هند از تلفن هوشمند استفاده می کنند که این، هند را از لحاظ نفوذ تلفن های هوشمند بعد از سنگال (با ۱۹ درصد) و غنا (با ۲۱ درصد) قرار می دهد.

- - , .