ستاره دوقلو و شریر خورشید جایی در کهکشان راه شیری مخفی شده است

بر اساس مدل جدید ارائه شده توسط محققین دانشگاه «یوسی برکلی» (UC Berkeley) هر ستاره ای در عالم هستی دارای یک برادر دوقلو است.

از سال ۱۹۸۰ تا به امروز تصور بر این بود که خورشید دارای یک برادر دوقلوی شریر است که هر ۲۵ میلیون سال یک بار یک شهاب سنگ مرگبار را به سمت منظومه ما روانه می کند.

جستجوها بعد از چند دهه بی نتیجه باقی ماند و باور عده ای را به وجود چنین ستاره ای کمرنگ ساخت. اما مدل ارائه شده جدید اثبات می کند که تقریباً هر ستاره ای در دنیا با یک برادر دوقلو متولد می شود.

احتمالاً همه ستاره ها به صورت دوقلو متولد شده اند

این محققین برای تهیه مدل خود اقدام به بررسی ابر مولکولی واقع در «صورت فلکی برساووش» (به انگلیسی : Perseus) در فاصله ۶۰۰ سال نوری از زمین کرده اند. این ابر مولکولی یکی از نزدیک ترین زایشگاه های ستارگان به منظومه شمسی محسوب می شود.

آنها در بررسی خود حدود موفق به شناسایی ۱۹ ستاره دوقلو و ۴۵ ستاره تنها شده اند. بر اساس این اطلاعات و مدل به دست آمده از نحوه تشکیل ستاره های مذکور، خورشید نیز بدون تردید جزو ستاره های دوقلو بوده است.

یک ابر مولکولی - به علت تراکم بالای گازها در این ناحیه امکان عبور نور ستارگان از میان آن وجود ندارد و به صورت لکه ای تاریک دیده می شود.

محققین دریافته اند که ستاره های دوقلوی جوان با سنی کمتر از ۵۰۰ میلیون سال نسبت به ستاره های دوقلوی مسن تر فاصله بیشتری از یکدیگر دارند. بر این اساس به طور متوسط دوقلوهای جوان حدود ۵۰۰ برابر واحد نجومی (فاصله خورشید تا زمین) از هم فاصله دارند، اما این فاصله در ستاره های مسن تر تا ۲۰۰ واحد نجومی کاهش می یابد.

یکی از ستاره شناسان فعال در این بررسی می گوید که هنوز مفهوم این کشف مشخص نشده، اما اتفاقی نبودن و وجود یک مدل خاص در این میان می تواند اطلاعات مهمی را در خصوص سیستم های دوتایی تشکیل ستارگان در اختیار دانشمندان قرار دهد.

محققین برای یافتن جوابی منطقی کلیه داده ها را برای تولید مدل های مختلف توضیح دهنده این واقعیت به رایانه سپردند. تنها یک سناریو توانست کلیه حقایق را در کنار هم قرار دهد: همه ستاره ها در ابعاد خورشید در یک سیستم دوتایی وسیع تشکیل یافته اند. به مرور زمان حدود ۶۰ درصد از این سیستم های دوتایی شکسته می شوند و باقی جفت ستاره ها رابطه دوتایی خود را با استحکام بالا و وسعت کمتر حفظ می نمایند.

از چنین یافته هایی می توان نتیجه گرفت که گرچه ستاره شرور دوقلوی خورشید موسوم به «Nemesis» هنوز کشف نشده، اما به احتمال بسیار زیاد این دو زمانی بسیار دور از هم جدا شده اند و احتمالاً دیگر اثری بر یکدیگر ندارند.