امروز در فضا: انفجار موشک وی-۲ باعث مرگ یک میمون شد

موشک‌های وی- ۲ (V-2) یک جهش بزرگ در پیشرفت فناوری بودند که با پایان جنگ، از طریق نازی‌ها به‌دست آمریکا و شوروی افتاد.

آن‌ها از دانش ساخت موشک‌های بالیستیک استفاده کردند تا آغازگر عصر فضا باشند و در این راه موجودات زیادی را به فضا فرستادند.

ارسال جانوران به فضا

ایالات متحده تعداد زیادی از موشک‌های وی- ۲ را با اهداف متفاوتی به فضا پرتاب می‌کرد.

ارسال جانوران مختلف و بررسی تاثیرات آن‌ها بر روی موجودات زمینی در دهه ۱۹۴۰ تا ۱۹۶۰ رونق زیادی پیدا کرد. تا قبل از آن، ایالات متحده باکتری‌ها و مگس‌های میوه را به فضا پرتاب کرده بود.

قابل ذکر است که موشک‌های ارسالی در آن زمان در مدار قرار نمی‌گرفتند. محموله‌های حاوی جانوران تنها وارد فضای خارج از جو شده و بدون گردش به‌دور سیاره، دوباره به زمین بازمی‌گشتند.

از آن‌جایی که دانشمندان به‌دنبال تحقیق در رابطه با اثرات تابش در ارتفاعات بالا بودند تصمیم بر ارسال میمون‌ها به فضا شد. این تحقیقات برای آزمایش شرایط فیزیکی حاکم در فضا و تاثیرات آن بر روی انسان ضروری بودند.

شوروی نیز موجودات زیادی، به‌خصوص سگ‌های تربیت شده، را به فضا ارسال می‌کرد.
تاکنون علاوه‌بر میمون، حیوانی چون شامپانزه، موش صحرایی، قورباغه، عنکبوت، سگ، گربه و حتی لاک‌پشت نیز به فضا پرتاب شده‌اند.

میمون‌های فضانورد

میمون‌ها با نام‌های آلبرت اول، دوم و به‌همین ترتیب تا آلبرت پنجم به فضا پرتاب می‌شدند. قبل از سفر به آن‌ها داروی بیهوشی داده می‌شد و علائم حیاتی‌شان توسط حسگرهای کاوشگر کنترل می‌شد.

آلبرت سوم در ۱۶ سپتامبر ۱۹۴۹ پرتاب شد. بر خلاف گونه‌های دیگر که ماکاک رزوس بودند، آلبرت سوم ماکاک دم دراز بود.
او با انفجار موشکش، درست ده ثانیه پس از پرتاب جان خود را از دست داد.

دو آلبرت قبل از او به‌طور متفاوتی مرده بودند. آلبرت اول در اثر خفگی و آلبرت دوم به‌علت باز نشدن چترهای نجات جان خود را از دست داد.

اولین میمونی که از سفر فضایی جان سالم به‌در برد آلبرت ششم در سال ۱۹۶۱ بود. ناسا در دهه ۱۹۸۰ استفاده از میمون‌ها را برای آزمایش متوقف کرد.